Касе, ки даҳшатҳоро ба масхара мегирад Вақте ки Умар ибни Хаттоб (р) Абубакрро (р) ёд мекард, мегуфт: –Абубакр (р) хоҷаи мо ва озодибахшандаи хоҷаи мост. Ў бо таъбири охир Билолро дар назар дошт. Мардеро, ки Умар (р) бо калимаи хоҷаи мо ном бурд, марди бузург ва хушбахтест. Ин мард, ки чеҳраи ниҳоят сиёҳ, қомати […]
Пешвои муқобалакунандагонва душмани сарватҳо Ў аз неъмати ёфтааш шоду сармаст ба сўи Макка омад. Дуруст нест, ки машаққатҳои сафар ва гармии саҳро ўро ба беморӣ ва ранҷ андохта буданд. Лекин мақсаде, ки ба сўи ў саъй дошт, дарду ранҷашро аз ёд бароварда ва дар рўҳи ў ҳолати хуррамӣ ва нишотро дамонида буд. Ў дар Макка […]
Ҷўёи ҳақиқат Ин дафъа диловаре аз сарзамини Форс меояд. Аз сарзамини Форс дар оянда мўъминони зиёде ба дини ислом пайвастанд ва ислом аз онҳо чунон шахсиятҳое тарбия намуд, ки дар имондорӣ, илм, дин ва дунё кам касе буд ба онҳо баробарӣ кунад. Ва дар ҳақиқат, ин яке аз муъҷизаҳои ислом ва яке аз азаматҳои ислом […]
Мусъаб ибни Умайр Аввалин аз сафирони исломӣ Ин мард яке аз ҳамсўҳбатони Муҳаммад (с) аст. Месазад, ки суханро аз ў оғоз намоем. Ў арзандатарини ҷавонони Қурайш ва комилтарини онҳо аз нигоҳи бузургмардӣ, зебоӣ ва ҷавонист. Таърихнигорон ва ровиён дар тавсифи ҷавонии ў чунин навиштаанд: “Ў хушбўйтарини аҳли Макка буд”. Ў дар домани нозу неъмат ба […]
Дар яке аз шаҳрҳои Бағдод, як нафари донишманди дарбори шоҳ мардумро ҷамъ кард маҷлис орост ва се савол пешниҳод кард, ки аз байни онқадар калонсолон ягон нафар ба саволҳо ҷавоби мушаххас дода натавонист. Дар байн як тифли хӯрдсол даст боло кард ва гуфт ман ба ин саволҳои шумо ҷавоб мегӯям!!! Саволи аввал чунин буд: […]
Маънии ҳақиқии ҳаёт рӯҳи бедору дили зинда аст. Алӣ ибни Абӯтолиб Зиндагӣ роҳи пурпечутобест, ки тай кардани он кори басо мушкил мебошад. Оқилону хирадмандон дар ин роҳ устуворона қадам мезананд ва онҳо барои мо намунаи ибратанд. Дар зиндагӣ бояд мардона зист. Умед ба ояндаи нек мардонагист. Дар зиндагӣ ноумед набояд шуд, ки ноумедӣ танҳо хоси […]
Эй нафаре, ки Худованд АЗ МОЛАШ бароят ато карда аст!Ниёзи ту ба муҳтоҷон бештар аз ниёзи онҳо ба сӯй ту аст. Онҳо ба МОЛИ ту ниёз доранд, аммо ту ба АҶРУ ПОДОШЕ, ки дар онҳост ниёз дорӣ! Фақирон барои ДУНЁИ худ ба ту ниёз доранд, вале ту барои ОХИРАТАТ ба онҳо ниёз дорӣ!Ниёзмандии охират сахттар […]
Устоди бузурги бебадил ҳаким Абулқосим Мансур ибни Ҳасан Фирдавсии Тўсӣ, шоири бузурги ҳамосасарои Эрон ва яке аз шоирони машҳури олам ва ситораи дуРахшони осмони адабӣ форсӣ ва аз мафоҳири номбардори миллати Эрон аст ва ба сабаби ҳамин азамати макраму мартабат саргузашти ў монанди дигар бузургони дунёи қадим бо афсонаҳо ва ривоёти мухталиф даромехтааст. Мавлиди ў […]
Аз Алӣ омӯз ихлоси амал,Шери Ҳақро дон мутаҳҳар аз дағал.Дар ҷанге Алӣ ибни Абӯтолиб (р) душмани худро ба замин заду шамшер кашид, ки бикушадаш. Паҳлавон ба рӯйи он бузургвор оби даҳон андохт. Алӣ аз куштани ӯ сарфи назар карду шамшерашро дар ғилоф андохт. Паҳлавони шикастхӯрда аз ин кор ҳайрон шуд. Гуфт: «Бар ман теғи тез […]
Дар замони хилофати Умар ибни Хаттоб (р) дар шаҳре сӯхтор шуд. Ниме аз хонаҳою бозорҳо сӯхт. Мардум бо талошу кӯшиши фаровон ба хомӯш кардани оташ даст заданд, вале комёб нашуданд. Ночор гурӯҳе назди халифа шитофтанд, ки оташ хомӯш намешавад ва кӯшиши мардум беасар аст. Гуфт: «Он оташ зи оёти Худост,Шуълае аз оташи бухли шумост.Обу сирка чист? […]